|
De
linkse piano
Bestaat
er linkse en rechtse muziek?
Een jaar
of tien geleden werd in Zwitserland met behulp van elektroden
aangetoond dat de linker en de rechter hersenhelft op verschillende
soorten muziek reageren .
Het was natuurlijk al langer bekend dat beide hersenhelften duidelijk
verschillende taken hebben. Links houdt zich bezig met leerprocessen,
woorden, taal, redeneren, rechts met betekenis, emoties, intuïtie
en gevoel voor ritme.
Overigens ligt bij slechts een gering aantal linkshandige mensen
deze verdeling andersom.
Nu is gebleken dat consonante klanken de rechter hersenhelft stimuleren
en dissonante de linker!
Bij een beschadiging van de rechter helft kan men nog wel praten
en logisch reageren, maar de spraak wordt dan in alle opzichten
monotoon, veel dingen letterlijk opgevat. Als je bijvoorbeeld
vraagt: "How are you feeling?" krijg je als antwoord:
"With my hands..."
Paul Robertson, violist en specialist in muziek-psychiatrie,
onderzoekt samen met de Britse neuro-psychiater Dr. Peter Fenwick
de relatie tussen bepaalde soorten muziek en de hersenfunctie.
Er blijken verrassende conclusies mogelijk over de componist op
basis van zijn composities en andersom. Intuïtieve componisten
blijken muziek te schrijven die vooral de rechter hersenhelft
aanspreekt; de intellectuele, logische en dissonante muzikale
taal van bijvoorbeeld Schönberg is overduidelijk links
georiënteerd.
Tegenover Schönberg kunnen minimalisten als een John Taverner,
Philip Glass, John Adams geplaatst worden die met hun muziek
zowel qua klank (consonant) als qua werkwijze 'rechts' zijn.
Neurologisch gesproken zijn er twee manieren van stimuleren: door
iets nieuws of door herhaling. Herhaling vermindert de emotionele
respons zodat iedere kleine afwijking vervolgens wordt ervaren
als een enorme verandering.
Dit soort muziek creëert een emotionele situatie op een manier
zoals dat traditioneel in Oosterse culturen gebeurt.
De grote belangstelling voor deze muziek is vanzelfsprekend in
onze wereld vol techniek en stimuli van buitenaf waarin de linker
hersenhelft voortdurend op volle toeren draait.
Strikt genomen werkt het muzikale cliché als het minimal-'tapijt'.
De basis is bekend en de kleine onvoorspelbare veranderingen zorgen
voor de opwinding.
Het is bekend dat muziek lichamelijke functies zoals ademhaling
en hartslag kan beïnvloeden, maar er is ook gebleken dat
veranderingen in hormonale niveaus bij componisten hun muzikale
taal ingrijpend beïnvloedt. Robertson geeft het voorbeeld
van Janáceks ongewone idioom op latere leeftijd,
toen hij weer vreselijk verliefd was.
Ouder geworden componisten gaan meestal rustiger schrijven.
Allerlei neurologische aandoeningen schijnen ook in muziek herkenbaar
te zijn: hersenbeschadiging als gevolg van syfilis bij Smetana,
krankzinnigheid bij Gesualdo, die van het ene op het andere
moment van consonant op dissonant overstapte.
Synesthesie bij Skriabin. Het ene zintuig reageert dan
op prikkeling van een ander, bij Skriabin kleur en geluid. Daarom
spreken we misschien ook over 'schreeuwende kleuren'.
Mozart, van wie inmiddels vrijwel vaststaat dat hij aan
het zogenaamde Tourettesyndroom leed, waarbij sprake is van een
verhoogde intellectuele activiteit en tegelijkertijd geen controle
hebben over het zeggen van 'vieze woorden'.
Robertson heeft met een paar hersen-scans aangetoond dat atonale
muziek inderdaad alleen maar activiteit in de linker hersenhelft
veroorzaakt, terwijl een consonant stuk zoals een deel uit een
strijkerssonate van Rossini helemaal rechts zit.
De Letzte Lieder
van Richard Strauss stimuleren beide helften: links voor
de tekst, rechts voor de emotie. Het zal duidelijk zijn dat deze
ontdekkingen verstrekkende gevolgen kunnen hebben. Mogelijk zal
er bij concerten en op CD's aangegeven worden of het om linkse of
rechtse muziek gaat.
|
|
Christopher
Seed
is een internationaal bekende pianist maar eentje met een links
verschil.
Seed is ervan overtuigd dat zijn linkerhand, en zelfs de hele
linkerkant van zijn lichaam, veel expressiever en behendiger is
dan zijn rechterkant.
Hij liet daarom een spiegelbeeldige piano bouwen.
Het toetsenbord is gedraaid, het bas register eindigt rechts.
De meeste pianomuziek is met de melodie voor de rechterhand geschreven
is en de begeleidende accoorden links.
Als je dat omkeert is het voor linkshandigen veel meer begrijpelijk.
De enige praktische manier om dit te
bereiken is het toetsenbord om te draaien.
Chris hoopt
dat dit een precedent voor een toekomstige generatie van linkshandige
pianisten zal
betekenen. Dit nieuwe toetsenbord kan een geheel nieuwe rijkdom
aan talent in de wereld van muziek aan het licht brengen.
De linkshandige
piano werd
in Nederland gebouwd door Poletti en Tuinman, Fortepiano
bouwers.
Het is een spiegelbeeldige versie gebaseerd op een instrument
dat door Conrad Graf in Wenen rond 1826 werd gebouwd.
Het instrument werd voltooid in de zomer van 1998 en werd tentoongesteld
op een Muziekfestival in Brugge.
Het ding kostte 25.000 engelse ponden.

Waar draait het om?
|
|