|
Leven?
of Theater?
(...)
Daberlohn:
'Toch heeft u de techniek en de stem, die u in staat stellen de
grootste zangeres op aarde te worden.
U heeft de honger nog, waar ik het net over had.
U hebt van louter komedie en verplichtingen vergeten dat er nog
zoiets als vrijheid bestaat.''Kent
u de regel van Nietzsche:'leer zingen, o mijn ziel?
'Wat betekent dat anders dan de drang naar vrijheid?
En voor mij staat vrijheid
gelijk
met zingen.
Maar genoeg getheoretiseerd.'
Paulinka:
'Laten we dan beginnen met zingen.'
'Bist du bei mir, geh ich mit Freuden, zum sterben und zu meiner
Ruh.'Daberlohn:
'Het klonk alleen nog een beetje gedwongen, zo bent u anders
nooit.
Ik moet nu gaan maar morgen vroeg om een uur of tien zult u mij
weer zien.'
Daberlohn:
'Ik heb in professor Klingklangs tijd vaak en graag naar u geluisterd'.
Paulinka:
'Ach ja, dat waren heel wat betere tijden.'
Gouaches door
Charlotte Salomon collectie Joods Historisch Museum Amsterdam
|
|
Stof
op de piano
Na
zeventig dagen
wind en zon,
wind en wolken,
wind en zand,
na zeventig dagen,
wind en stof
kwam
een beetje
regen.
Teleurgesteld
Ik was gevraagd om op het eindexamenfeest
piano te spelen.
Ik kon niet.
Het was te lang geleden.
Mijn handen wilden niet.
Ik zat op de pianokruk
naar de toetsen te staren.
Iedereen wachtte.
Toen de stilte zo lang aanhield
dat de mensen begonnen te fluisteren,
boog Arley Wanderdale zijn hoofd en
begon mevrouw Freeland te huilen.
Ik weet het niet,
ik heb ze teleurgesteld.
Ik huilde niet.
Ben te koppig.
Ik stond op en liep het podium af.
Ik dacht dat als mijn vader naar dokter Rice zou gaan om iets
aan die huidplekken te doen, de dokter ook mijn handen zou kunnen
onderzoeken, me vertellen wat ik eraan kan doen.
Maar mijn vader gaat niet naar dokter Rice
en nu denk ik dat we allebei tot stof vergaan.
mei 1935
Karen
Hesse
Betoverd
In de keuken is ze mijn ma,
in de stal en op de akkers is ze de vrouw van mijn papa,
maar in de salon is ma anders.
Mooi is ze niet,
lang en mager,
slechte tanden,
haar donkere haar altijd vuil, maar
van toen ik vier was,
weet ik dat ik betoverd werd door haar
als ze piano speelde.
Papa had de piano gekocht, een oude Cramer,
het was zijn trouwcadeau voor haar.
Zij kwam naar dit huis. Ze vond gaten in de muren,
een roestig bed, geen stromend water
en die piano,
blinkend in de hoek.
Papa's ogen worden zacht, wanneer hij achter haar staat,
wanneer ze
speelt.
Ik wil dat iemand zo ook naar mij kijkt.
Op mijn vijfde verjaardag
ging ma naast mij zitten
en begon me muziek te leren,
leerde mij spelen.
Maart 1934
Karen Hesse
Gedichten uit:
Out of the Dust.
De sombere gedachten van de Billie Jo tijdens de grote droogte in
de jaren '30 in de Verenigde Staten. Billie Jo Kelby is 14 jaar
oud en woont met haar ouders tijdens ''The Dust Bowl years of
the Great Depression' in Oklahoma. Ondanks dat het een zware
tijd is en de alom aanwezige zich overal indringende stoflaag, is
haar leventje zo slecht nog niet .
Ze heeft een passie en een talent voor 'playing fierce piano'. Een
talent dat ze van haar moeder meekreeg. Na jaren vergeefs gewacht
te hebben verwacht haar moeder een baby, misschien de zoon waar
haar vader op hoopt.
Maar dan slaat het noodlot toe en Billie Jo moet haar weg uit het
stof zien te vinden.
Glenn Gould en Errol Garner
|
|
